प्रेतयात्रा स्मशान यात्रेचे निर्याणपर अभंग वारकरी भजनी मालिका
प्रेतयात्रा/ स्मशान यात्रेचे/निर्याणपर अभंग
अभंग संख्या :
1611 धन मान बळे नाठविसी देवा 1
धन मान बळे नाठविसी देवा । मृत्यू काळी तेंव्हा कोण आहे ॥१॥
यमाचे यमदंड बैसतील माथा । तेंव्हा तुज रक्षिता कोण आहे ॥ २ ।
माय बाप बंधू तोवरी सोयरी । इंद्रिये जो वरी वाहताती ॥३॥
सर्वस्व स्वामिनी म्हणविसी कांता । तीही केस देता रडतसे ॥४॥
विष्णुदास नामा जाताची शरण । स्वप्नी जन्म मरण नाही नाही ॥५॥
नको नको मना गुंतुं मायाजाळीं 2
नको नको मना गुंतुं मायाजाळीं । काळ आला जवळीं ग्रासावया ॥१॥
काळाची ही उडी पडेल बा जेव्हां । सोडविना तेव्हां मायबाप ॥२॥
सोडविना बंधु पाठिची बहिण । शेजेची कामीन दुर राहे ॥३॥
सोडविना राजा देशीचा चौधरी । आणिक सोइरीं भलीं भलीं ॥४॥
तुका म्हणे तुला सोडविना कोणी । एका चक्रपाणिवांचूनियां ॥५॥
क्षणोक्षणी हाची करावा विचार 3
क्षणक्षणा हा चि करावा विचार । तरावया पार भवसिंधु ॥१॥
नाशिवंत देह जाणार सकळ । आयुष्य खातो काळ सावधान ॥धृ.॥
संता समागमीं धरूनि आवडी । करावी तांतडी परमार्थासी ॥२॥
तुका म्हणे ईह लोकीच्या वेव्हारें । नये डोळे धुरें भरूनि राहों ॥३॥
बोळविला देह आपुलेनि हातें 4
बोळविला देह आपुलेनि हातें । हुताशिलीं भूतें ब्रह्माग्नीसीं ॥१॥
एकवेळे जालें सकळ कारण । आतां नारायण नारायण ॥धृ.॥
मृतसंजीवनी निवविली खाई । अंगें तये ठायीं हारपलीं ॥२॥
एकादशीविध जागरण उपवास । बारावा दिवस भोजनाचा । ३॥
अवघीं कर्में जालीं घटस्पोटापाशीं । संबंध एकेसी उरला नामीं ॥४॥
तुका म्हणे आतां आनंदीं आनंदु । गोविंदीं गोविंदु विस्तारला ॥५॥
जाला प्रेतरुप शरीराचा भाव । 5
जाला प्रेतरुप शरीराचा भाव । लक्षियेला ठाव स्मशानींचा ॥१॥
रडती रात्रंदिवस कामक्रोध माया । म्हणती हाय हाय यमधर्म ॥२॥
वैराग्याच्या शेणी लागल्या शरीरा । ज्ञानाग्नि लागला ब्रम्हत्वेंसी ॥३॥
फिरविला घट फोडिला चरणीं । महावाक्य ध्वनि बोंब झाली ॥४॥
दिली तीळांजुळी कुळनाम रुपासी । शरीर ज्याचे त्यासी समर्पिले ॥५॥
तुका म्हणे रक्षा झाली आपोआप । उजळला दीप गुरुकृपा ॥६॥
रंगी रंगे रे श्रीरंगे । काय भुललासी 6
रंगी रंगे रे श्रीरंगे । काय भुललासी पतंगे ॥१॥
शरीर जायाचें ठेवणें । धरिसी अभिलास झणें ॥२॥
नव्हे तुझा हा परिवार । द्रव्य दारा क्षणभंगुर ॥३॥
अंतकाळींचा सोईरा । तुका म्हणॆ विठो धरा ॥४॥
याजसाठी केला होता अट्टाहास 7
याजसाठी केला होता अट्टाहास । शेवटचा दिस गोड व्हावा ॥१॥
आतां निश्चिंतीने पावलो विसांवा । खुंटलिया धांवा तृष्णेचिया ॥२॥
कवतुक वाटे झालिया वेंचाचें । नांव मंगळाचे तेणें गुणें ॥३॥
तुका म्हणे मुक्ति परिणिली नोवरी । आतां दिवस चारी खेळीमेळी ॥४॥
अतंकाळी मी परदेशी 8
अतंकाळी मी परदेशी । ऐसें जाणोनि मानसी ।
म्हणोनिया हृषीकेशी । शरण मी तुज आलो ॥१॥
नवमास गर्भवासीं । कष्ट झाले तया मातेसी ।
तें निष्ठुर झाली कैसी । अंती दूर राहिली ॥२॥
जीवीं बापासी आवड । मुखीं घालोनि करी कोड ।
जेव्हां लागली यमओढ । तेव्हां दूर टाकिले ॥३॥
बहिणी बंधुचा कळवळा । तें तूं जाणसी रे दयाळा ।
जेव्हां लागली यमशृंखला । तेव्हां दूर राहिली ॥४॥
कन्या पुत्रादिक बाळे । ही तंव स्नेहाची स्नेहाळे ॥
तुझ्या दर्शनाहून व्याकुळे । अंती दूर राहिली ॥५॥
देहगृहाची कामिनी । तें तंव राहिली भुवनी ।
मी तंव जळतसे स्मशानीं । अग्नीसवें एकला ॥६॥
मित्र आले गोत्रज आले । तेहि स्मशानी परतले ॥
शेवटी टाकोनिया गेले । मजलागी स्मशानी ॥ ७ ॥
ऐसा जाणोनि निर्धार । मग मज आला गहिवर ।
तंव दाही दिशा अंधकार । मग मज कांहीं न सुचे ॥८॥
ऐसें जाणोनि निर्वाण पाहीं । मनुष्यजन्म मागुतां नाहीं ।
नामा म्हणे तुझे पायीं । ठाव देई विठोबा ॥९॥
मोलाचे आयुष्य वेचूनियां जाय 9
मोलाचे आयुष्य वेचूनियां जाय । पूर्वपुण्य होय लाभ याचा ॥१॥
अनंत जन्माचा शेवट पाहतां । नरदेह हातां आला तुझ्या ॥२॥
कराल ते जोडी येईल कार्यासी । ध्यावे विठ्ठलासी सुखालागीं ॥३॥
सांचलिया धन होईल ठेवणे । तैसी नारायण जोडी करा ॥४॥
करा हरिभक्ति परलोकीं ये कामा । सोडविल यमा पासोनियां ॥५॥
तुका म्हणे करा आयुष्याचे मोल । नका वेचूं बोल नामेंविण ॥६॥
आपुला तो एक देव करूनि घ्यावा 10
आपुला तो एक देव करूनि घ्यावा । तेणेंविण जीवा सुख नव्हे ॥१॥
येर ती माइकें दुःखाची जनितीं । नाहीं आदि अंती अवसानीं ॥२॥
अविनाश करी आपुलिया ऐसें । लावी मना पिसें गोविंदाचें ॥३॥
तुका म्हणे एका मरणेचि सरे । उत्तमचि उरे कीर्ति मागें ॥४॥
आलिया संसारा उठा वेग करा 11
आलिया संसारा उठा वेग करा । शरण जा उदारा पांडुरंगा ॥१॥
देह हे काळाचें धन कुबेराचें । तेथें मनुष्याचे काय आहे ॥२॥
देता देवविता नेता नेवविता । येथे याची सत्ता काय आहे ॥३॥
निमित्याचा धनी केला असे प्राणी । तुका म्हणे म्हणोनि व्यर्थ गेला ॥४॥
विषयाचे सुख येथे वाटे गोड 12
विषयाचे सुख येथे वाटे गोड । पुढे अवघड यमदंड ॥१॥
मारिती तोडिती झोडिती निष्ठूर । यमाचे किंकर बहुसाल ॥२॥
असिपत्र तरुवर खैराचे इंगळ । निघतील ज्वाळ तैलपाकीं ॥३॥
तप्तभूमीवरी चालविती पायीं । अग्निस्तंभ बाही कवटाळविती ॥४॥
म्हणऊनि तुका येतो काकुलती । पुरे यातायाती गर्भवास ॥४॥
देह मृत्याचे भातुकें । कळों 13
देह मृत्याचे भातुकें । कळों आले कवतुकें ॥१॥
काय मानियेलें सार । हेचि वाटतें आश्चर्य ॥२॥
नाना भोगांची संचितें । करुनि ठेविलें आइतें ॥३॥
तुका म्हणे कोडीं । उगवू न शकती बापुडी ॥४॥
कोणे तुझा सांग केला अंगीकार 14
कोणे तुझा सांग केला अंगीकार । निश्चिंती त्वां थोर मानियेली ॥१॥
कोणें ऐसा तूज उपदेश केला । नको या विठ्ठला शरण जाऊं ॥२॥
तेव्हां तूज कोण घालील पाठीसी । घांसील भूमीसी वदन यम ॥३॥
कां रे नागविसी आयुष्य खातो काळ । दिवसे दिवस बळ क्षीण होतें ॥४॥
तुका म्हणे यासी सांगा कोणी तरी । विसरला हरि मायबाप ॥५॥
बुध्दीचा पालट धरा रे कांहीं 15
बुध्दीचा पालट धरा रे कांहीं । मागुता हा नाहीं मनुष्यदेह ॥१॥
आपुल्या हिताचे न होती सायास । गृहदारा आस धनवित्त ॥२॥
अवचित निधान लागले हे हातीं । भोगावी विपत्ति गर्भवास ॥३॥
यावें जा पुढे ऐसेंचि कारण । भोगावे पतन नरकवास ॥४॥
तुका म्हणे धरी आठव या देहीं । नाहीं तरी कांहीं बरे नव्हे ॥५॥
मैत्र केला महाबळी । 16
मैत्र केला महाबळी । कामा न ये अंतकाळीं ॥१॥
आधी घे रे रामनाम । सामा भरी हा उत्तम ।
नाहीं तरी यम । दांत खातो करकरा ॥२॥
धन मिळविलें कोडी । काळ घेतल्या न सोडी ॥३॥
कामा न ये हा परिवार । सैन्य लोक बहु फार ॥४॥
तंववरी तुमचे बळ । जंव आला नाही काळ ॥५॥
तुका म्हणे बापा । चुकवी चौ-यांशींच्या खेपा ॥६॥
एक पाहातसां एकांची दहनें 17
एक पाहातसां एकांची दहनें । सावध त्या गुणें कां रे नव्हा ॥१॥
मारा हाक देवा भय अट्टाहासें । जंव काळा ऐसें झालें नाहीं ॥२॥
मरणाची तंब गांठोडी पदरीं । जिणें तोचिवरी माप भरे ॥३॥
तुका म्हणे धिग वाहती मारग । अंगा आले मग हालों नेदी ॥४॥
जन हे सुखाचे दिल्या घेतल्याचें 18
जन हे सुखाचे दिल्या घेतल्याचें । अंत हे काळीचे नाहीं कोणी ॥१॥
झाल्या हीन शक्ति नाकडोळे गळती । सांडोनिया पळती रांडापोरे ॥२॥
बाईल म्हणे खर मरतां तरी बरे ॥ नासिले हे घर थुंकोनिया ॥३॥
तुका म्हणे माझी नव्हतील कोणी । तुज चक्रपाणी वांचूनियां ॥४॥
मरणाहाती सुटली काया 19
मरणाहाती सुटली काया । विचारे या निश्चये ॥१॥
नासोनियां गेली खंती । सहजस्थिति भोगाची ॥२॥
न देखेंसे झाले श्रम । आलें वर्म हाता हे ॥३॥
तुका म्हणे कैंची कीव । कोठे जीव निराळा ॥४॥
हाती घेऊनियां काठी ॥ तुका 20
हाती घेऊनियां काठी ॥ तुका लागला कलेवरा पाठीं ॥१॥
नेऊनि निजविलें स्मशानीं । माणसें जाळी तें ठिकाणीं ॥२॥
काढिले ते ओढें । मागील उपचाराचे पुढे ॥३॥
नाहीं वाटो आला भेव । सुख दु:ख भोगिता देव ॥४॥
याजसाठी हे निर्वाण । केलें कसियेलें मन ॥५॥
तुका म्हणे अनुभव बरा । नाहीं तरी हस्तपाय चोरा ॥६॥
संपूर्ण भजनी मालिका
अशौच सुतक विटाळ, आत्म्याचा प्रवास सूची, ग्रंथाचे प्रश्नोत्तरे, धर्म मार्ग, धार्मिक, नारी, स्त्री, स्त्रिया महात्म्य संपूर्ण, पाप कर्म कोणते, पितृकार्य, पौराणिक, प्रश्नोत्तर सूची, भगवान शंकर, भजनी मालिका, भागवत महापुराण सर्व, मृत्यूनंतर पुढे काय ?, वाचावे असे संपूर्ण सूची, वैदिक-हिंदू संस्कृती, शास्त्र असे सांगते, स्त्रियांची-लक्षणे, स्वप्न शास्त्र
आत्म्याचा प्रवास, मृत्यूनंतर पुढे काय ? सर्व भाग सूची
[…] उपदेशपरएकादशी अभंगद्वादशी अभंगक्षिरापती अभंगगीता जयंती अभंगस्मशानयात्रेचे अभंग […]