उपदेशपर अभंग वारकरी भजनी मालिका
1. उपदेशपर अभंग पर
1. कलिमाजी दैवते उघड दिसती फार
कलिमाजी दैवते उघड दिसती फार । नारळ आणि शेंदूर यांचा भडिमार ॥१॥
लटिका देव लटिका भक्‍त लटिके सर्व वाव । सात धान्याचे धपाटे मागती काय त्यांचा बडिवार ॥२॥
तेल रांधा मागती मलिदा वरती काजळ कुंकु । फजितखोर ऐसे देव तयाचे तोंडावर थुंकु ॥३॥
एका जनार्दनीं सर्वभावें सोपा पंढरीराव । तया सांडोनी कोण पुसे या देवाची कायसी माव ॥४॥
2. तीर्थाजाती उदंड
तीर्थाजाती उदंड । त्याचे पाठीमागे तोंड ॥१॥ मनवासना ठेउनी घरी । तीर्था नेली भांडखोरी ॥२॥
गंगेत मारिता बुडी । मन लागले बिऱ्हाडी ॥३॥ नमस्कार करिता देवासी । मन पायपोसापाशी ॥४॥
लवकर करी प्रदक्षिणा । उशीर झालासे भोजना ॥५॥ एकाजनार्दनी स्थिर मन । नाही तव काय साधन ॥६॥
3. वरुषला मेघ खडकावरुता
वरुषला मेघ खडकावरुता । चिखल ना तत्वता थेंब नाही ॥१॥
वाया तो प्राणी आला नरदेहा । गेला वाया पहा भक्‍तिवीण ॥२॥
अरण्यात जैशी सुकरे बैसती । तैसे मठाप्रति करुनी बैसे ॥ ३॥
उदय होताचि लपते उलुक । तैसा तो मुर्ख समाधी बैसे ॥४॥
एकाजनार्दनी वाया गेले सर्व । संसार ना देव दोन्ही शुन्य ॥५॥
4. आम्ही ब्रह्मपुरीचे ब्राह्मण
आम्ही ब्रह्मपुरीचे ब्राह्मण । यातीकुळ नाही लहान ॥१॥ आ
म्हा सोवळे वोवळे नाही । विटाळ न देखो कवणे ठायी ॥२॥
आम्हा सोयरे जे जाहले । ते यातिकुळा वेगळे केले ॥३॥
एकाजनार्दनी बोधु । यातिकुळींचा फिटला संबंधु ॥४॥
5. कामक्रोध लोभ दंभ मद मत्सर
कामक्रोध लोभ दंभ मद मत्सर । षड्‍वैरी तत्पर हेचि येथे ॥१॥ क्षुधा तृषा मोद शोक जरा मरण । षड्‍ऊर्मी पूर्ण देहीं हेचि ॥२॥ आशा मनिषा कल्पना इच्छा तृष्णा वासना । हे अठरा गुण जाणा देहामाजी ॥३॥ एकाजनार्दनी त्यजोनी अठरा । तोचि संसारामाजी शुद्ध ॥४॥
6. श्वानाचाचा तो धर्म करावी वसवस
श्वानानाचा तो धर्म करावी वसवस । भलेबुरे त्यास न कळे काही ॥१॥ वेश्यांचा धर्म द्रव्यते हरावे । भलेबुरे भोगावे न कळे कांही ॥२॥ निंदकाचा धर्म निंदाती करावी । भले बुरे त्यागावी नकळे काही ॥३॥ सज्जनांचा धर्म सर्वाभूती दया । भेदाभेद तया नकळे काही ॥४॥ संतांचा धर्म अंतरी ती शांती । एकाजनार्दनी वस्ती सर्वांठायी ॥५॥
7. पांथस्थ घरासी आला
पांथस्थ घरासी आला । प्रात:काळी उठोनि गेला ॥१॥ तैसे असावे संसारी । जैसी प्राचीनाची दोरी ॥२॥ बाळी घराचार मांडिला । तो सवेचि मोडूनि गेला ॥३॥ एका विनवी जनार्दना । ऐसे करी गा माझ्या मना ॥४॥
8. जया म्हणती नीच वर्ण
जया म्हणती नीच वर्ण । स्त्री शुद्रादी हीनजन ॥१॥ सर्वांभूती देव वसे । नीचाठायी काय नसे? ॥२॥ नीच कोठोनि जन्मला । पंचभूता वेगळा जाला ॥३॥ तया नाही जनन । सवेचि होत पतन ॥४॥ नीच म्हणोनि काय भुलि । एकाजनार्दनी देखिली ॥५॥
9. विषयवासना भाजी त्याचे मूळ
विषयवासना भाजी त्याचे मूळ । मग सुख कल्लोळ प्राप्ती तुज ॥१॥ आशेचे काबाड कल्पना सगळी । उपटोनि मुळी टाकी परती ॥२॥ भेदाचे भांडे वैराग्याचे हातें । धुवोनि सरते करी बापा ॥३॥ शांतीचेनि सवे धरी वेगे सोय । एकाजनार्दनी पाय पावशील ॥४॥
10. वैराग्य प्रथम असावी शांती
वैराग्य प्रथम असावी शांती । तेणे विरक्‍ति अंगी जोडे ॥१॥ हेचि मुख्यवर्म साधता साधन । येणे जनार्दन जवळी असे ॥२॥ उपासना मार्ग हेचि कर्मकांड । हेचि ब्रह्मांड जनीवनी ॥३॥ हेचि देहस्थिती विदेह समाधी । तुटती उपाधी कर्माकर्म ॥४॥ एकाजनार्दनी शांतीक्षमा दया । यांविण उपाय उपाधी ते ॥५॥
11. इहलोकींचा हा देहे २५४
इहलोकींचा हा देहे । देव इच्छिताती पाहें ॥१॥ धन्य आम्ही जन्मा आलों । दास विठोबाचे जालों ॥धृ.॥ आयुष्याच्या या साधनें । सच्चिदानंद पदवी घेणें ॥२॥ तुका म्हणे पावठणी । करूं स्वर्गाची निशाणी ॥३॥
12. फळकट तो संसार २७२३
फळकट तो संसार । येथें सार भगवंत ॥१॥ ऐसें जागवितों मना । सरसें जनासहित ॥धृ.॥ अवघें निरसूनि काम । घ्यावें नाम विठोबाचें ॥२॥ तुका म्हणे देवाविण । केला सीण तो मिथ्या ॥३
13. झुंजार ते एक विष्णुदास जगी
झुंजार ते एक विष्णुदास जगी । पाप पुण्य अंगी नातळे त्या ॥ गोविंद आसनी गोविंद शयनी । गोविंद त्या मनी बैसलासे ॥ उर्ध्वपौंड्र भार कंठी शोभे माळ । कापे कळीकाळ तया भेणे ॥ तुका म्हणे शंखचक्राचे शृंगार । नामामृत सार मुखामाजी ॥
14. आवडीनें भावें हरिनाम घेसी
आवडीनें भावें हरिनाम घेसी । तुझी चिंता त्यासी सर्व आहे ॥ नको खेद करूं कोणत्या गोष्टीचा । पती लक्ष्मीचा जाणतसे ॥ सकळ जीवांचा करितो संभाळ । तुज मोकलील ऐसें नाहीं ॥ जैसी स्थिती आहे तैशापरी राहें । कौतुक तूं पाहें संचिताचें ॥ एका जनार्दनी भोग प्रारब्धाचा । हरिकृपें त्याचा नाश आहे ॥
15. भावें गावें गीत । शुद्ध करूनियां चित्त
भावें गावें गीत । शुद्ध करूनियां चित्त ॥१॥ तुज व्हावा आहे देव । तरि हा सुलभ उपाव ॥धृ.॥ आणिकांचे कानीं । गुण दोष मना नाणीं ॥२॥ मस्तक ठेंगणा । करी संतांच्या चरणा ॥३॥ वेचीं तें वचन । जेणें राहे समाधान ॥४॥ तुका म्हणे फार । थोडा तरी पर उपकार ॥५॥
16. आम्ही वैकुंठवासी
आम्ही वैकुंठवासी । आलों या चि कारणासी । बोलिले जे ॠषी । साच भावें वर्ताव्या ॥१॥ झाडूं संतांचे मारग । आडरानें भरलें जग । उच्छिष्टाचा भाग । शेष उरलें तें सेवूं ॥धृ.॥ अर्थे लोपलीं पुराणें । नाश केला शब्दज्ञानें । विषयलोभी मन । साधनें बुडविलीं ॥२॥ पिटूं भक्तिचा डांगोरा । कळिकाळासी दरारा । तुका म्हणे करा । जेजेकार आनंदें ॥३॥
17. वैष्णव तो जया
वैष्णव तो जया । अवघी देवावरी माया ॥१॥ नाहीं आणीक प्रमाण । तन धन तृण जन ॥धृ॥पडतां जड भारी । नेमा न टळे निर्धारीं ॥२॥ तुका म्हणे याती । हो का तयाची भलती ॥३॥
18. साधावया भक्तीकाज
साधावया भक्तीकाज । नाहीं लाज हा धरीत ॥१॥ ऐसियासी शरण जावें । शक्ती जीवें न वंची ॥धृ.॥ भीष्मपण केला खरा । धनुर्धरा रक्षीलें ॥२॥ तुका म्हणे साक्ष हातीं । तो म्यां चित्तीं धरियेला ॥३॥
आमचे ईतर सर्व सॉफ्टवेअर-डाऊनलोड-करा.
येथे क्लिक करा.
निवडक अभंग हरिपाठ वाराचे अभंग गाथा
भजनी मालिका
अशौच सुतक विटाळ, आत्म्याचा प्रवास सूची, ग्रंथाचे प्रश्नोत्तरे, धर्म मार्ग, धार्मिक, नारी, स्त्री, स्त्रिया महात्म्य संपूर्ण, पाप कर्म कोणते, पितृकार्य, पौराणिक, प्रश्नोत्तर सूची, भगवान शंकर, भजनी मालिका, भागवत महापुराण सर्व, मृत्यूनंतर पुढे काय ?, वाचावे असे संपूर्ण सूची, वैदिक-हिंदू संस्कृती, शास्त्र असे सांगते, स्त्रियांची-लक्षणे, स्वप्न शास्त्र
आत्म्याचा प्रवास, मृत्यूनंतर पुढे काय ? सर्व भाग सूची
