श्री राम जन्माचे अभंग वारकरी भजनी मालिका
श्री राम जन्माची संपूर्ण माहिती, पूजा विधी, पहा सविस्तरपणे
SHRIRAM JANMACHE ABHANG
राम जन्माचे अभंग
अभंग संख्या अभंग संख्या : ९
१ कुळगुरु वसिष्ठ सांगे नृपवरा
२ राजा म्हणे इच्छा तुझिये मानसीं
३ येतसे दशरथ सुमित्रामंदिरी
४ दशरथ राजा उठिला तेथूनी
५ न बोलेचि कांहीं इसीं काय झालें
६ रावणे हें केलें लग्नामाजी विघ्न
७ परब्रम्ह पूर्ण आलें माझे घरीं
८ विरंचीचा बाप क्षीरसागरवासी
९ उत्तम हा चैत्रमास
राम जन्माचे अभंग प्रारंभ
कुळगुरु वसिष्ठ सांगे नृपवरा
कुळगुरु वसिष्ठ सांगे नृपवरा ।
असती गरोदरा तुझ्या कांता ॥१॥
धर्मशास्त्र ऐसें डोहळे पुसावें ।
त्यांचे पुरवावे मनोरथ ॥२॥
ऐकोनियां ऐसें आनंद मानसीं ।
कैकयी सदनासी जाता झाला ॥३॥
मंचकी बैसली होती ते पापिणी ।
देखतां नयनीं पहुडली ॥४॥
सुंदरपणाचा अभिमान मनीं ।
त्यावरी गर्भिणी नामा म्हणे ॥५॥
श्री राम जन्माची संपूर्ण माहिती, पूजा विधी, पहा सविस्तरपणे
राजा म्हणे इच्छा तुझिये मानसीं
राजा म्हणे इच्छा तुझिये मानसीं ।
डोहळे मजसी सांग आतां ॥१॥
येरी म्हणे ऐसें वाटतसे जीवा ।
कनिष्ठासी द्यावा राज्यपट ॥२॥
ज्येष्ठासी धाडावें दुरी दिगंतरा ।
नये समाचारा त्याचा आम्हां ॥३॥
जनांत हें निंद्य वेदबाह्य कर्म ।
करितां अधर्म पाप बहु ॥४॥
माझिये मस्तकी ठेवावा हा दोष ।
तुम्हांकडे लेश काहीं नाहीं ॥५॥
निंदितील जन मज वाटे सुख ।
ऐकतांची दु :ख राया झालें ॥६॥
वृश्र्चिकाचें पेंवीं तक्षक पडत ।
घालिताती घृत अग्निमुखीं ॥७॥
ऐसी व्यथा होय नामा म्हणे त्यासी ।
उठिला त्वरेसी तेथोनियां ॥८॥
येतसे दशरथ सुमित्रामंदिरी
येतसे दशरथ सुमित्रामंदिरी
देखतां सामोरी येती झाली ॥१॥
न माये आनंद तियेचें मानसीं
ठेवी मस्तकासी चरणावरी ॥२॥
घालोनी आसन प्रक्षाळी चरण
सर्वांगी लेपन तीर्थोदकें ॥३॥
गंध धूप दीप पुष्पांचिया माळा
अर्पूनी तांबुला उभी राहे ॥४॥
कैकयीचें दु:ख विसरला राव
पाहोनियां भाव सुमित्रेचा ॥५॥
होती जे डोहळे तुझिये मानसीं
सांग मजपाशी पतिव्रते ॥६॥
प्राणनाथ ऐसें वाटतसें जीवा
वडिलांची सेवा अहर्निशीं ॥७॥
आवडे हे एक नावडे आणिक
द्यावें मज एक हेंचि आतां ॥८॥
ऐकतांचिअ ऐसें कांतेचें वचन
आनंदे निमग्न मन होय ॥९॥
घेऊनियां हातीं रत्‍नांचें भूषण
टाकी ओवाळून नामा म्हणे ॥१०॥
श्री राम जन्माची संपूर्ण माहिती, पूजा विधी, पहा सविस्तरपणे
दशरथ राजा उठिला तेथूनी
दशरथ राजा उठिला तेथूनी
कौसल्येसदनीं जाता झाला ॥१॥
पाहातसे दृष्टी तेव्हां श्रावणारी
न माये अंतरी तेज तिचे ॥२॥
तुझिये मानसी होती जे डोहाळे
सांग वो वेल्हाळे मजपासी ॥३॥
उदरांत असे भक्तांचा कैवारी
तेथें कैची उरी देहभावा ॥४॥
सदा समाधिस्थ रामरुप झाली
कौसल्या माऊली नामा म्हणे ॥५॥
न बोलेचि कांहीं इसीं काय झालें ।
न बोलेचि कांहीं इसीं काय झालें ।
भूते झडपिलें निश्र्चयेसी ॥१॥
माझिये अदृष्टीं नाहीं हा नंदन ।
म्हणोनियां विघ्न ओढवले ॥२॥
निवारी हें विघ्न वैकुंठनायका ।
रक्षीं या बाळका सुदर्शने ॥३॥
तुझा मी किंकर आजि अंबुजाक्षा ।
द्यावी मज भिक्षा हेंचि आतां ॥४॥
नामाचा उच्चार ऐकतांचि कानीं ।
नेत्र उघडोनि पाहती झाली ॥५॥
राजा म्हणे कां हो ऐसी अवस्था ।
कां हो भ्रम चित्ता झाला असे ॥६॥
विश्‍वाचा मी आत्मा स्वयें असे राम ।
मजमाजीं भ्रम कैचा असे ॥७॥
अवतार महिमा वाणी वेद माझा ।
सुरवरांच्या काजा नामा म्हणॆ ॥८॥
रावणे हें केलें लग्नामाजी विघ्न
रावणे हें केलें लग्नामाजी विघ्न ।
असे कीं स्मरण तुजलागी ॥१॥
आणि रे धनुष्य मारीन रावणा ।
लंका बिभीषण देईन मी ॥२॥
अंगद सुग्रीव जांबुवंत वीरा ।
हनुमंत पाचारा लवकरी ॥३॥
टाकोनी पर्वत बुजवा रे सागरा ।
पायवाट करा जावयासी ॥४॥
लंकेपुढे मोठे माजवीन रण ।
तोडीन बंधन सुरवराचें ॥५॥
विश्‍वामित्र याग नेईन मी सिद्धि ।
मारीन कुबुद्धि दोघा जणा ॥६॥
खर दुषणाचा घेईन मी प्राण ।
धनुष्य मोडीन भुजाबळे ॥७॥
ध्याती मज त्यासी बहुत आवडी ।
न विसम्बे घडी त्यासी एक ॥८॥
बोलीला वाल्मिक तैसेंचि करीन ।
वर्तोनि दावीन नामा म्हणे ॥९॥
परब्रम्ह पूर्ण आलें माझे घरीं
परब्रम्ह पूर्ण आलें माझे घरीं ।
न कळे अंतरीं नृपाचिया ॥१॥
करीती बडबड होती भूत चेष्टा ।
पाचारा वसिष्ठा लवकरी ॥२॥
येऊनि वसिष्ठ पाहे कौसल्येसी ।
नावरती तियेसी अष्टभाव ॥३॥
राजा म्हणे कैसें विपरीत झालें ।
वसिष्ठा झडपिलें महाभूतें ॥४॥
श्रावणवधाचें अध नाहीं जळालें ।
दुजें हें निर्मिलें प्रारब्धासी ॥५॥
ऐकतांचि हासे सावध होऊनि ।
बोलतसे झणी नामा म्हणे ॥६॥
विरंचीचा बाप क्षीरसागरवासी
विरंचीचा बाप क्षीरसागरवासी ।
ध्याती योगी त्यासी निरंतर ॥१॥
पुरेहूनिपर वैखरीहूनि दुरी ।
कौसल्येंचे उदरीं तोचि असे ॥२॥
बोलियेंलें जें जें नव्हे असत्य वाणी ।
न येऊं दे मनीं शंका कांही ॥३॥
माझें हें संचित धन्य धन्य आतां ।
पाहीन मी कांता लक्षुमीचा ॥४॥
धन्य धन्य धन्य अयोध्येचे लोक ।
वैकुंठनायक पाहतील ॥५॥
धन्य पशुपक्षी श्‍वापदें तरुवर ।
राजा रघुवीर पाहतील ॥६॥
त्रैलोक्यांत धन्य तूंचि एक नृपा ।
नामयाच्या बापा पाहशील ॥७॥
श्री राम जन्माची संपूर्ण माहिती, पूजा विधी, पहा सविस्तरपणे
उत्तम हा चैत्रमास
उत्तम हा चैत्रमास । ऋतु वसन्ताचा दिवस ॥१॥
शुक्लपक्षी ही नवमी । उभे सुरवर ते व्योमीं ॥२॥
मध्यान्हासी दिनकर । पळभरी होय स्थिर ॥३॥
धन्य मीच त्रिभुवनीं । माझे वंशीं चक्रपाणि ॥४॥
सुशोभित दाही दिशा । आनंद नरनारी शेषा ॥५॥
नाहीं कौसल्येसी भान । गर्भी आले नारायण ॥६॥
अयोनी सम्भव । प्रगटला हा राघव ॥७॥
(वरील चरण म्हणून दुपारी १२ वाजता प्रभू रामचंद्र भगवान कि जय म्हणून फोटोवर गुलाल व पुष्पवृष्टी करावी )
नामा म्हणे डोळां । पाहीन भूवनत्रयपाळा ॥८॥
खालील
अभंग म्हणावा राम जन्मानंतर म्हणावा.
झाले रामराज्य काय उणे आम्हासी
झाले रामराज्य काय उणे आम्हासी ।
धरणी धरी पीक गाई वोळल्या म्हैसी ॥१॥
राम वेळोवेळा आम्ही गाऊ ओविये ।
दळिता कांडिता जेविता गे बाइये ॥ ध्रु ॥
स्वप्नी ही दुःख कोणी न देखे डोळा ।
नामाच्या गजरे भय सुटले कळिकाळा ॥२॥
तुका म्हणे रामे सुख दिले आपुले ।
तया गर्भवासी येणे जाणे खुंटले ॥३॥
श्रीराम आरती
उत्कट साधुनी शिळा सेतू बांधोनी ।
लिंगदेह लंकापुरी विध्वंसूनी ।
कामक्रोधादिक राक्षस मर्दूनी ।
देह अहंभाव रावण निवटोनी ।। १ ।।
जय देव जय देव निजबोधा रामा ।
परमार्थे आरती, सद्‍भावे आरती, परिपूर्णकामा
।। धृ।।
प्रथम सीताशोधा हनुमंत गेला ।
लंका दहन करुनी अखया मारिला ।
मारिला जंबुमाळी भुवनी त्राहाटिला ।
आनंदाची गुढी घेऊनिया आला ।। २ ।।
निजबळे निजशक्ति सोडविली सीता ।
म्हणुनी येणे झाले अयोध्ये रघुनाथा ।
आनंदे ओसंडे वैराग्य भरता ।
आरती घेऊनी आली कौसल्यामाता ।। ३ ।।
अनाहतध्वनि गर्जती अपार ।
अठरा पद्मे वानर करिती भुभुःकार ।
अयोध्येसी आले दशरथकुमार ।
नगरीं होत आहे आनंद थोर ।। ४ ।।
सहजसिंहासनी राजा रघुवीर ।
सोऽहंभावे तया पूजा उपचार ।
सहजांची आरती वाद्यांचा गजर ।
माधवदास स्वामी आठव ना विसर ।। ५ ।।
नैवेद्याला सुंठवडा
(सुंठीची आणि साखरेचे एकत्रित मिश्रण) ठेवू शकतो. त्यानंतर तो सर्वांना प्रसाद
म्हणून वाटावा.
[…] श्रीराम जन्माचे अभंग […]