ज्ञानेश्वर महाराज सार्थ गाथा अभंग क्र.234

1 ✔👇हे इतरांही शेअर करा 👇

👉 अभंग अनुक्रमणिका    👉 ग्रंथ सूची पहा.

ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा, उपासना काण्ड.  प्रकरण :-८ वे, उपदेश अभंग २३४ 

वोजावलिया वोढी । वोढी पाडीजे ते नाही । ऐसें विचारुनी पांही । आपुले मनीं । मग राहिजे सुतत्व निर्वाणी ॥ दुर्लभ दुर्लभ संसार ।

त्यांत दुर्लभ मानुसपण । ये जन्मी नोळखसी । पशु होऊनि जन्मसी । मग तुज सांगेल कवण रया ॥ जंव देही आहे देवो । तंव या देहे त्याच्या लाहो ।

मग तुज रात्री जाईल जड भारी ? । बापरखुमादेविवरु । विठोजी पंढरपूरी । तो ओळगे ओळगे जन्मवरी ॥

अर्थ:-

परमात्म स्वरुपाचे प्राप्ती करिता ओढ घेतली तर संसारातल्या वोढीप्रमाणे ती दुःखात पाडीत नाही. असे मनाला सांग मोक्षरुप तत्वाच्या ठिकाणी आनंदाने राहा. या संसारात मनुष्य देह प्राप्त होणे

अत्यंत दुर्लभ आहे. त्यातही मनुष्यपणा फार दुर्लभ आहे. अशा मनुष्य जन्मांत परत्म्याला ओळखून घेतले नाहीस तर पुढच्या जन्मी पशुच्या योनीला तुल जावे लागेल. त्याठिकाणी तुला आत्मज्ञानाचा उपदेश कोण करणार.

अरे, बाबा जोपर्यंत तूं या मनुष्य देहांत आहेस. तोपर्यंतच मनाला परमात्म चिंतनाची गोडी लावून त्याची प्राप्ती करुन घे. नाही तर मनुष्य देह गेल्यावर तुलाही अज्ञान रात्र उलंघन करणे

फार जड जाईल. येवढयाकरिता माझे पिताव रखुमादेवीचे पती जो श्री विठ्ठल त्यांचा जन्मभर अनन्य भावाने उपासना कर असे माऊली सांगतात.

संत ज्ञानेश्वर महाराज संपूर्ण साहित्य

1 ✔👇हे इतरांही शेअर करा 👇

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *