ज्ञानेश्वर महाराज सार्थ गाथा अभंग क्र.177

1 ✔👇हे इतरांही शेअर करा 👇

👉 अभंग अनुक्रमणिका    👉 ग्रंथ सूची पहा.

ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा, उपासना काण्ड.
 प्रकरण :-७ वे, बाळक्रीडा अभंग १७७

गोवळेपणाची बुंथी घेउनियां भेष । रिझविसी मानस यशोदेचे ॥ त्या सुखें ब्रह्मांड थोडं पां तियेसी । दुग्ध पै मागशी बाळपणे ॥ ऐसे मोहियेलें जगभक्त अंतरंग ।

भावाचे सुरंग प्रेम बोधें ॥ मज मानसीं सुख तुझ्या रुपीं बोलावा । सर्वेंद्रिया दोहावा तुझ्या नामीं ॥ जन हे विव्हळ तुजविण अविचार । गुंफले साचार माया मोहे ॥

आतां ऐसे करी तुज मजसरोभरी । प्रपंच केसरी होई रया ॥ बापरखुमादेविवरु सोपारा पै निळा । निवृत्तीने कळा सांगितली ॥

अर्थ:-

गोवळेपणाचा वेश घेऊन तो कृष्ण यशोदेचे मन रिझवीत आहे. त्या सुखाने तिला ब्रम्हांड थोकडे वाटते आहे व त्यात तो तिला दुध पिण्यास मागत आहे.अशा पध्दतीच्या प्रेमभावाने त्यांने भक्तांचे अंतरंग व्यापुन टाकले आहेत.

हाच माझ्या ही मनाचा ओलावा आहे मला वाटते माझ्या इंद्रियांनी तुझ्या नामाचे दोहन करावे. अविचाराने वागणारे लोक संसारात गुरफटले आहेत. आता देवा तुझे माझे एकपण होऊ दे व तु सिंह होऊन माझा प्रपंच नष्ट कर.

माझे निलवर्ण पिता व रखुमाईचे पती ह्यांना प्राप्ती करण्याचा सोपा मार्ग मला निवृत्तीने सांगितला आहे. असे माऊली सांगतात.

संत ज्ञानेश्वर महाराज संपूर्ण साहित्य

1 ✔👇हे इतरांही शेअर करा 👇

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *