ज्ञानेश्वर महाराज सार्थ गाथा अभंग क्र.772
👉 अभंग अनुक्रमणिका 👉 ग्रंथ सूची पहा.
ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा,ज्ञानकाण्ड.
प्रकरण :-९ वे, श्रीविठ्ठलप्रसादाने प्राप्त झालेली स्थिती अभंग ७७२
हस्ती घोडे हरण सिंहाडे । तैसें हे गुजराती लुगडें गे माये ॥१॥ पालव मिरवीत जाईन । शेला पदरी धरूनि राहीन ॥२॥ बापरखुमादेविवरू विठ्ठल सांवळा । तेणें मज माजिठा दिल्हा साउला ॥३॥
अर्थ:-
एखाद्या पटावर म्हणजे वस्त्रावर हत्ती घोडे हरण सिंह इत्यादी चित्रे काढले तर तो पट जसा चित्रविचित्र रंगाचा दिसतो. त्याप्रमाणे परस्परांत न मिसळणाऱ्या पंचमहाभूताचे हे शरीररूपी गुजराथ्यां सारखे लुगडे आहे.
त्या शरीररूपी लुगड्याचा पदर धरून मी श्रीकृष्णाकडे मिरवीत जाईन. आणि त्याच्याठिकाणी असलेल्या भक्तीरूप शेल्याचा पदर धरून राहीन. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे सांवळे श्रीविठ्ठल त्यांनी मला हा चित्रविचित्र रंगाचा शरीररूपी शालू दिला आहे. असे माऊली सांगतात.