ज्ञानेश्वर महाराज सार्थ गाथा अभंग क्र. 837
👉 अभंग अनुक्रमणिका 👉 ग्रंथ सूची पहा.
ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा,ज्ञानकाण्ड.
प्रकरण :-१२ वे, स्वरूपस्थिती अभंग ८३७
अवघाची शृंगारू डोईजे दुरडी । डोळेची मुरडी परतोनियां ॥१॥ देखिलें स्वरूप विठ्ठल नामरूप । पारूषेना चित्त त्याचे चरणाहुनी ॥२॥ बापरखुमादेविवरू विठ्ठल सुखनिधी । अवघीची उपाधी तुटली माझी ॥३॥
अर्थ:-
दूध विकावयास जाणाऱ्या गौळणी कितीही शृंगार अंगावर घातला तरी ती इकडे तिकडे पाहात जरी चालली तरी तिचे लक्ष डोक्यावरच्या दुरडीवरच असते. त्याप्रमाणे बाहा व्यवहार करणाऱ्या पुरूषांने श्रीविठ्ठलाचे नामरूप एकदा जरी पाहीले. व ब्रह्मसुख प्रगट झाले तर त्याचे चित्त चरणाहून दुसरीकडे जाणार नाही. आनंदसागर जे माझे पिता व रखुमादेवीचे पती श्रीविठ्ठल त्यांना मी पाहिल्याबरोबर माझी देहादि सर्व उपाधि तुटून गेली. असे माऊली सांगतात.
