ज्ञानेश्वर महाराज सार्थ गाथा अभंग क्र.634
👉 अभंग अनुक्रमणिका 👉 ग्रंथ सूची पहा.
ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा,ज्ञानकाण्ड.
प्रकरण :-४थे, ज्ञानासंबंधी उद्गार अभंग ६३४
न गणवे परिमाणे न बोलवें अनुमानें । तो सहज निर्वाणी ज्ञाने फळला वो माय ॥१॥ मुक्ताची साऊली मजवरी पडली । ढेसी ढेसी वोल्हावली अमूर्तधारी वो माये ॥२॥ तेथे एक नवल वर्तलें वो साजणी । सांगतां मिठी मौनी पडली वो माय ॥३॥ ऐसा परोपरी फळला दिव्यरूपें फावला । तो रखुमादेविवरू जोड़ला वो माय ॥४॥
अर्थ:-
ज्या परमात्म्याचे कोणत्या परिमाणाने मोजमाप करता येत नाही किंवा अनुमान प्रमाणानेही त्याचे वर्णन करता येत नाही. अशा परमात्म्यावर बुद्धि संबंधाने जीवभाव आला आहे. तो जीव मूळचा परमात्मरूप आहेच तो श्रीगुरूच्या उपदेशाने माझ्या रूपानेच मला प्राप्त झाला. तो परमात्मा आत्मत्वाने प्राप्त झाला याचा अर्थ मुक्त अवस्थेची छाया मजवर पडली ‘ढेसी ढेसी’ म्हणजे हळू हळू त्या अमूर्त परमात्म्याचे अमृत धारा मजवर पडल्यामुळे अंतःकरण वोल्हावले म्हणजे आनंदरूप झाले. ह्या स्थितीत अशी एक मौज होते की याचा अनुभव सांगू म्हटले तर मौनाची मिठी पडते. म्हणजे वाणी पांगुळ होते.अशा तऱ्हेचा दिव्य स्वरूप रखुमादेवीचे पती जो श्रीविठ्ठल तो आम्हाला प्राप्त झाला असे माऊली सांगतात.
