काकडा काकड आरती चे अभंग वारकरी भजनी मालिका

मुख्य सूची संपूर्ण भजनी मालिका

मंगलाचरण पहिले मंगलाचरण दुसरे मंगलाचरण तिसरे मंगलाचरण चवथे मंगलाचरण पांचवे	काकड आरती अभंग भुपाळ्या अभंग वासुदेव अभंग आंधळे अभंग पांगळे अभंग
जोगी अभंग दळण अभंग मुका अभंग बहिरा अभंग जागल्या अभंग जाते अभंग	मदालसा अभंग बाळछंद अभंग गौळणी व्हिडिओ गौळणी अभंग आरती संग्रह पसायदान

काकडा आरती प्रारंभ

काकडा भजन : उठा उठा साधुसंत पासून उठा सकळ जन पर्यंत एकूण ११ अभंग.

1 उठा उठा साधुसंत

उठा उठा साधुसंत । साधा आपुले हित ।
गेला गेला हा नरदेह । मग कैचा भगवंत ॥१॥
उठोनि वेगेंसी । चला जाऊं राऊळासी ।
जळती पातकांच्या राशी । काकड आरती देखलिया॥२॥
उठोनियां पहाटे । विठ्‌ठल पाहा उभा विटे ।
चरण तयाचे गोमटे । अमृतदृष्टी अवलोका॥३॥
जागे करा रुक्मिणीवरा । देव आहे निदसुरा ।
वेगें निंबलोण करा । दृष्ट होईल तयासी ॥४॥
पुढें वाजंत्री वाजती । ढोल दमामे गर्जती ।
होते काकड आरती । पांडुरंगरायाची ॥५॥
सिंहनाद शंख भेरी । गजर होतो महाद्वारीं ।
केशवराज विटेवरी । नामा चरण वंदितो ॥६॥

2 उठा जागे व्हा रे आतां

उठा जागे व्हा रे आतां । स्मरण करा पंढरीनाथा ।
भावें चरणीं ठेवा माथां । चुकवीं व्यथा जन्माच्या ॥१॥
धन दारा पुत्र जन । बंधू सोयरे पिशून ।
सर्व मिथ्या हें जाणून । शरण रिघा देवासी ॥२॥
माया विघ्नें भ्रमला खरें । म्हणता मी माझेनि घरे ।
हें तों संपत्तीचें वारें । साचोकारें जाईल ॥३॥
आयुष्य जात आहे पाहा । काळ जपतसे महा ।
स्वहिताचा घोर वहा । ध्यानीं राहा श्रीहरीच्या ॥४॥
संतचरणी भाव धरा । क्षणाक्षणा नामा स्मरा ।
मुक्ति सायुज्यता वरा । हेंचि करा बापांनों ॥५॥
|विष्णुदास विनवी नामा । भुलूं नका भव कामा ।
धरा अंतरी निजप्रेमा । न चुका नेमा हरिभक्ति ॥६॥

3 उठा पांडुरंगा आतां दर्शन

उठा पांडुरंगा आतां दर्शन द्या सकळा ।
झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळां ॥१॥
संतसाधुमुनी अवघे झालेती गोळा ।
सोडा सेजसुख आतां पाहुं द्या मुखकमळा ॥२॥
रंगमंडपीं महाद्वारीं झालीसे दाटी ।
मन उतावीळ रूप पाहावया दृष्टी ॥३॥
राही रखुमाबाई तुम्हां येऊ द्या दया ।
सेजें हालउनि जागे करा देवराया ॥४॥
गरुड हनुमंत पुढे पाहती वाट ।
स्वर्गीचे सुरवर घेऊनि आले बोभाट ॥५॥
झालें मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ।
विष्णुदास नामा उभा घेऊनि काकडा ॥६॥

4 उठा अरुणोदय प्रकाश झाला

उठा अरुणोदय प्रकाश झाला ।
घंटा गजर गर्जिन्नला ।
हरि चौघडा सुरु झाला ।
काकड आरती समयाचा ॥१॥

महाद्वारीं वैष्णवजन ।
पूजा सामुग्री घेऊन ।
आले द्दावे तयांसी दर्शन ।
बंदिजन गर्जती ॥२॥

सभामंडपी कीर्तन घोष ।
मृदंग टाळ विणे सुरस ।
आनंदे गाती हरिंचे दास ।
परम उल्हास करूनियां ॥३॥

चंद्रभागे वाळवंटी ।
प्रातःस्नानाची जनदाटी ।
आतां येतील आपुले भेटी ।
उठीं उठीं गोविंदा ॥४॥

ऐसे विनवी रुक्मिणी ।
जागृत झाले चक्रपाणी ।
नामा बद्धांजुळी जोडुनि ।
चरणीं माथा ठेवितसे ॥५॥

5 उठा पांडुरंगा प्रभात समयो पातला

उठा पांडुरंगा प्रभात समयो पातला ।
वैष्णवांचा मेळा गरुडपारीं दाटला ॥१॥
वाळवंटापासूनि महाद्वारापर्यंत ।
सुरवरांची दाटी उभे जोडूनि हात ॥२॥
शुकसनकादिक नारद तुंबर भक्तांच्या कोटी ।
कवाडा आडूनि पाहताती जगजेठी ॥३॥
सुरवरांची विमाने गगनीं दाटली सकळ ।
रखुमाबाई माते वेगी उठवा घननीळ ॥४॥
रंभादिक नाचती उभ्या जोडूनि हात ।
त्रिशूळ डमरू घेऊनि आला गिरजेचा कांत ॥५॥
पंचप्राण आरत्या घेऊनियां देवस्त्रिया येती ।
भावें ओवाळिती राही रखुमाईचा पती॥६॥
अनंत अवतार घेसी भक्तांकारणें ।
कनवाळु कृपाळु दीनालागी उद्धरणें ॥७॥
चौयुगांचा भक्त नामा उभा कीर्तनीं ।
पाठीमागे डोळे झांकुनि उभी ती जनी ॥८॥

6 सहस्त्र दींपे दीप कैसी प्रकाशली प्रभा

सहस्त्र दींपे दीप कैसी प्रकाशली प्रभा ।
उजळल्या दशदिशा गगना आलीसे शोभा ॥१॥
काकड आरती माझ्या कृष्ण सभागिया ।
चराचर मोहरलें तुझी मूर्ति पाहाया ॥२॥
कोंदलेसे तेज प्रभा झालीसे एक ।
नित्य नवा आनंद ओवाळितां श्रीमुख ॥३॥
आरती करितां तेज प्रकाशले नयनीं ।
तेणें तेजें मिनला एकाएकीं जनार्दनीं ॥४॥

7 कां हो तुम्ही निश्र्चितीनें

कां हो तुम्ही निश्र्चितीनें निजलाती हरी ।
मानिलें हें सुख आम्ही वाचुं कैशापरी ॥१॥
उठा सावध व्हावे क्षेम सकळां द्यावें ।
जया जी वासना तयां तैसे पुरवावें ॥२॥
जन्मोजन्मीं सांभाळिलें क्षमा करा अन्याय ।
कृपा करी देवा आम्हां तूंचि बापमाय॥३॥
तुका म्हणे करा वडीलपणा दानासी ।
जेणें सुख होय सकळ हे जनासी ॥४॥

8 अवघे हरिजन मिळोनि आले राउळा

अवघे हरिजन मिळोनि आले राउळा ।
दोन्ही कर जोडोनि विनविती गोपाळा ॥१॥
उठा पांडुरंगा हरिजना सांभाळी ।
पाहुं द्दा वदन वंदूं पायांची धूळी ॥२॥
उगवला दिनकर झाल्या निवळस दिशा ।
कोठवरी निद्रा आतां उठा परेशा ॥३॥
तुका म्हणे आम्ही उभे तिष्ठत द्वारासी ।
दोन्ही कर जोडोनि गाई गोपाळ सेवेसी ॥४॥

9 तुझिये निढळीं कोटी चंद्र प्रकाशे

तुझिये निढळीं कोटी चंद्र प्रकाशे ।
कमल नयन हास्य वदन हांसे ॥१॥
हाल कां रे कृष्णा डोल कां रे ।
घडिये घडिये घडिये गुज बोल कां रे ॥२॥
उभा राहोनियां कैसा हालवितो बाहो ।
बाप रखुमादेविवरू विठ्‌ठलु नाहो ॥३॥

१० भक्तीचिया पोटीं बोध काकडा ज्योती

भक्तीचिया पोटीं बोध काकडा ज्योती ।
पंचप्राण जीवें भावे ओवाळू आरती ॥१॥
ओवांळू आरती माझ्या पंढरीनाथा ।
दोन्ही कर जोडोनि चरणीं ठेवीन माथा ॥२॥
काय महिमा वर्णू आतां सांगणे किती ।
कोटी ब्रह्महत्या मुख पाहतां जाती ॥३॥
राही रखुमाई दोही दो बाहीं ।
मयूर पिच्छ चामरें ढाळिती ठायीं ठायीं ॥४॥
तुका म्हणे दीप घेऊनी उन्मन ती शोभा ।
विटेवरी उभा लावण्यगाभा ॥५॥

११ उठा सकळ जन उठिले नारायण

उठा सकळ जन उठिले नारायण ।
आनंदले मुनिजन तिन्ही लोक ॥१॥
करा जयजयकार वाद्यांचा गजर ।
मृदंग विणे अपार टाळ घोळ ॥ध्रु.॥
जोडोनि दोन्ही कर मुख पाहा सादर ।
पायावरी शिर ठेवूनियां ॥२॥
तुका म्हणे काय पढियंतें तें मागा ।
आपुलालें सांगा सुख दुःखें ॥३॥